Biblioteka e Madhe e Aleksandrisë, e konsideruar shpesh si një nga bibliotekat më legjendare të botës së lashtë, ishte një qendër studimi dhe dijeje në qytetin e Aleksandrisë, Egjipt. E themeluar në shekullin III pas erës sonë, gjatë mbretërimit të Ptolemeut II Filadelfus, biblioteka synonte të mblidhte, ruante dhe shpërndante një pasuri të madhe njohurish nga kultura të ndryshme.
E vendosur brenda rrethit mbretëror të Aleksandrisë, Biblioteka e Madhe u bë një fener për intelektualët, studiuesit dhe mendimtarët e kohës. Besohet se ajo përmbante një koleksion të gjerë dorëshkrimesh dhe tekstesh, që mbulonin tema që variojnë nga shkenca dhe matematika në letërsi dhe filozofi. Biblioteka luajti një rol vendimtar në nxitjen e shkëmbimit intelektual dhe ishte një simbol i përkushtimit të dinastisë Ptolemaike për të mësuar.
Arkitektura e saktë e Bibliotekës së Madhe mbeten objekt debati midis historianëve, por përgjithësisht mendohet se përbëhej nga ndërtesa të shumta, duke përfshirë dhomat e leximit, sallat e leksioneve dhe hapësirat e magazinimit. Biblioteka tërhoqi studiues nga pjesë të ndryshme të botës së lashtë, të cilët erdhën për të studiuar, shkëmbyer ide dhe për të kontribuar në deponimin në rritje të njohurive.
Fatkeqësisht, fati i Bibliotekës së Madhe është i mbuluar me mister dhe polemika. Shumë rrëfime historike sugjerojnë se biblioteka u përball me disa incidente dëmtimi dhe shkatërrimi gjatë shekujve, duke përfshirë zjarre dhe konflikte. Ngjarja më e përmendur është djegia e bibliotekës gjatë rrethimit të Aleksandrisë në vitin 48 pes, të udhëhequr nga Jul Cezari. Megjithatë, dëshmitë historike në lidhje me shkatërrimin e bibliotekës janë të fragmentuara dhe disa studiues debatojnë për shkallën e shkatërrimit të saj.
Pavarësisht teorive për fundin e saj, Biblioteka e Madhe e Aleksandrisë qëndron si një simbol i kërkimit të lashtë të dijes dhe rolit të paçmuar që këto institucione luajnë në ruajtjen dhe përparimin e qytetërimit. Ideja e një depoje të madhe urtësie, e humbur në histori, vazhdon të magjepsë imagjinatën dhe nënvizon rëndësinë e ruajtjes së trashëgimisë kulturore dhe arritjeve intelektuale.
