Marlon Brando lindi më 2 Prill 1924. Ai ishte një aktor legjendar amerikan dhe aktivist politik. Ai konsiderohet si një nga aktorët më të rëndësishëm në historinë e kinematografisë. Për më shumë se 50 vjet të karrierës së tij, ai ka interpretuar në 40 filma, shumica e të cilëve ishin futur në rezervën e arit të kinemasë botërore. Brando është dy herë fitues i Çmimit Akademik Oscar, i dy çmimeve Golden Globe, Emmie Awards dhe i Festivalit të Filmit në Kanë.
Marlon Brando ka lindur në qytetin Omaha që ndodhet në Nebraska. Babai i tij, Marlon Brando Sr. merrej me prodhimin e foragjereve për fermat dhe kafshët shtëpiake. Nëna e tij Dorothy Pennebaker luante në teatrin lokal dhe ishte e njohur me aktorin Henry Fonda. Marlon quhej Bud si fëmijë dhe ishte fëmija më i vogël në familjen e tij. Ai kishte dy motra më të mëdha Jocelyn dhe Frances.
Brando Sr. ishte një person mjaft i mbyllur dhe i vështirë. Ai i rriti fëmijët e tij me rreptësi ekstreme, atyre u ndalohej pothuajse gjithçka, përfshirë shprehjen e jashtme të emocioneve të tyre. Për shembull, në familjen e tyre, lejohej të përqafonin njëri-tjetrin vetëm në ditëlindje. Në shtëpinë e tyre kishte një piano, e cila ishte e vetmja për argëtim. Ndonjëherë Dorothy luante në piano dhe këndonte.
Kur Marlon mbushi 6 vjeç, familja e tij u transferua në periferi të Çikagos, ku Bud hyri në shkollën prestigjioze Lincoln. Deri në moshën 11-vjeçare ai nuk kishte miq, por më pas u njoh me Wally Cox, i cili më vonë u bë një aktor i njohur dhe prej tij Marlon Brando kishte ëndërr për të qenë pjesë e kinematografisë.
Pas disa vitesh, prindërit e Brando vendosën të jetonin veçmas për ca kohë, dhe Dorothy me fëmijët u transferua te nëna e saj në qytetin kalifornian të Santa Ana. Në shkollën e re, Brando Jr. filloi të tregonte të dhëna si atlet dhe kishte vendosur disa rekorde lokale për atletikën. Veç kësaj, ai shprehej si rebel: vishej shumë për të rënë në sy dhe me shkëlqim, kishte konflikte me mësuesit dhe drejtorin, sillej me arrogancë. Në shkollën e mesme, Marlon mori pjesë aktive në shfaqjet shkollore, duke luajtur kryesisht heronj të dramës ose vagabondët. Ai nuk ishte i suksesshëm në rolet e komedisë. Gjithashtu ishte baterist në grupin lokal. Pas shkollës, kundër vullnetit të tij dhe me këmbënguljen e ngurtë të babait të tij, Marlon Brando u bë kadet i Shattuck-St. Akademia Ushtarake e Marinsave. Atje ai zbuloi aftësitë e tij befasuese për të imituar zërat e njerëzve të tjerë. Ai luajti Tutankhamun në shfaqjen e akademisë “Mesazhi nga Hafu” dhe jo vetëm mori duartrokitje të vazhdueshme të publikut, por gjithashtu e bindi profesorin e tij të anglishtes dhe letërsisë Earl Wagner se vendi i tij ishte në skenë dhe jo në fushën e betejës. Wagner ishte aq i impresionuar nga talenti i të riut sa i bindi prindërit e Brandos që të lejonin djalin e tyre të fillonte karrierën e aktrimit.
Marlon Brando kishte luajtur në një numër të madh filmash për 50 vitet e karrierës së tij. Që në fillim ishte përkrahës i vendosur i sistemit të Stanislavskit dhe në punën e tij ndoqi parimet e kësaj teknike. Rrjedhimisht, aktrimi i Marlon Brandos filloi të konsiderohej një standard, një model për t’u ndjekur jo vetëm nga studentët e institucioneve të arsimit të lartë të dramës dhe kinemasë, por edhe nga aktorët e njohur. Filmi i tij i parë “The Men” i solli një aktori aspirues reagime entuziaste nga kritikët dhe çmimin finlandez Jussi për aktorin më të mirë të huaj. Por suksesi i vërtetë i kishte ardhur aktorit në një vit kur u shfaq në ekran versioni i veprës klasike të Tennessee Williams “Tramvaji me emrin Dëshirë”. Në këtë film, Vivien Lee u bë partnere e Marlon Brandos. Filmi u bë klasik i kinematografisë dhe vazhdimisht hyn në listat e filmave më të mira të botës. Falë kësaj Marlon Brando u bë jashtëzakonisht i famshëm dhe u nominua për Oscar por nuk e mori statujën. Por në vitin 1954 ai më në fund fitoi Çmimin Oscar nga American Academy për aktorin më të mirë për rolin e tij të ish-boksierit Terry Malloy në filmin “On the Waterfront”. Ka pasur disa incidente interesante lidhur me këtë film. Frank Sinatra i ftuar personalisht nga regjisori i kësaj fotoje duhej të luante rolin kryesor. Madje me të ishte nënshkruar edhe një kontratë, por producenti Sam Spiegel dëshironte të shihte në këtë rol vetëm Marlon Brando. Ai kishte bindur aktorin që në atë kohë po fitonte popullaritet, të merrte pjesë në film. Pavarësisht procedurave gjyqësore me Frank Sinatra i cili kërkoi një dënim për anulimin e kontratës, Marlon Brando u miratua për rolin kryesor.
Një fakt më kurioz është se një foto “On the Waterfront” në vitin e publikimit u prit me përmbajtje nga publiku pavarësisht çmimeve që kishte marrë. Dhe aktualisht filmi i xhiruar vetëm për 36 ditë është përfshirë në 100 filmat më të mirë të shekullit XX.
Viti 1972 ishte i jashtëzakonshëm në karrierën e aktrimit të Marlon Brando. Në atë kohë ai interpretoi në dy filma – dramën gangsterike “The Godfather” dhe në melodramën erotike “Tango e fundit në Paris”. Është interesante që kompania filmike Paramount e cila po xhironte “The Godfather” kërkoi që Marlon Brando të mos merrte pjesë në këtë film pasi producentët kishin dëgjuar shumë për sjelljen e tij arrogante në sheshe filmash. Por asnjë nga aktorët që kishin marrë pjesë në audicion për këtë rol nuk mundi të tregonte atë nivel të aktrimit që u prezantua nga Marlon. Si rezultat, ai u konsiderua për rolin e bosit të klanit mafioz – Don Vito Corleone. Gjatë xhirrimeve, Brando kishte përdorur një kapak boksi për t’i dhënë nofullave të tij një formë dhe pamje më agresive.
Në filmin “Tango e fundit në Paris” aktori i njohur improvizonte gjatë gjithë kohës. Shumica e vërejtjeve të tij në versionin përfundimtar të mungonin në skenarin fillestar. Me gjithë kontributin e madh krijues, Brando, si dhe partnerja e tij Maria Schneider, nuk ishin të kënaqur me punën e tij në këtë film dhe gjatë 15 viteve pas xhirimeve, ai refuzoi të komunikonte me regjisorin Bernardo Bertolucci.
Megjithatë, aktori u nominua sërish për Oscar dhe e fitoi për “The Godfather”. Në mënyrë të papritur, ai nuk e pranoi çmimin dhe në vend të tij, dërgoi në skenë vajzën me origjinë indiane Sashin nga Apache dhe ajo tërhoqi vëmendjen e publikut ndaj diskriminimit të banorëve indigjenë të Amerikës.
Aktori u martua zyrtarisht tre herë. Në vitin 1957 Marlon u martua me aktoren indiane Anna Kashfi e cila solli në jetë djalin e tij Christian Devi. Në vitin 1959 bashkëshortët u divorcuan dhe brenda një viti Brando u martua për herë të dytë me aktoren meksikane Movita Castaneda, e cila ishte 7 vjet më e madhe se ai. Ata ishin bashkë prej 2 vitesh dhe Movita solli në jetë djalin e tyre Miko Kastaneda dhe në vitin 1966, tashmë jashtë martese, lindi vajza e tyre Rebeka.
Menjëherë pas divorcit të dytë, Brando u martua me aktoren 20-vjeçare nga Tahiti, Tarita Teriipaia, e cila ishte 18 vjet më e re se ai. Ajo lindi dy fëmijë – një djalë Simon Teihotu dhe një vajzë Tarita Cheyenne. Gjithashtu, aktori ka adoptuar edhe vajzën e gruas së tij Maimiti. Kjo martesë ishte më e gjata nga të gjitha. Ata u divorcuan pas 10 vitesh martesë.
Për më tepër, Marlon Brando nuk ishte i martuar, por kishte marrëdhënie serioze me shërbëtoren e tij Maria Cristina Ruiz, e cila lindi tre fëmijët e tij: Ninna Priscilla, Myles Johnathan dhe Timothy Gahan. Përveç kësaj, aktori kishte edhe disa fëmijë të tjerë jashtë martesës. Zyrtarisht ai njohu 14 fëmijë, përveç birësimit.
Në vitet nëntëdhjetë, Marlon Brando kishte shtuar peshë për shkak të diabetit të tipit II dhe pesha e tij ishte rreth 135 kg. Përveç kësaj, ai filloi të vuante nga humbja e kujtesës dhe kishte probleme me shikimin. Më vonë ai u diagnostikua me kancer në mëlçi.
Djali i tij Miko punonte si roje sigurie për Michael Jackson, i cili ishte miqësor me Brandon dhe shpesh e sillte babanë e tij në fermën Neverland, ku aktori mund të ishte në ajër të pastër për një kohë të gjatë, pasi aktori filloi të vuante nga anoksia.
Një javë para vdekjes, aktori mori një ftesë nga regjisori tunizian Reed Beki për të punuar mbi skenarin e projektit të ri “Brando dhe Brando”. Por më 1 korrik 2004, Marlon Brando u dërgua në Qendrën Mjekësore Ronald Reagan UCLA në Los Angeles me diagnozën – fibrozë pulmonare. Marlon Brando refuzoi t’i futeshin tubat në mushkëri, gjë që ishte e vetmja mënyrë për t’i zgjatur jetën dhe ai vdiq në të njëjtën ditë.
Marlon Brando u dogj dhe hiri i tij së bashku me hirin e mikut të tij të fëmijërisë Wally Cox, kutinë e zisë së të cilit aktori e kishte ruajtur në shtëpi që nga viti 1973, u shpërndanë në ishullin Tahiti dhe mbi Luginën e Vdekjes në Kaliforni.
