Enver Halil Hoxha 16/10/1908 – 11/4/1985, ishte një politikan komunist shqiptar. Ai ishte Sekretar i Parë i Partisë së Punës së Shqipërisë nga viti 1941 deri në vdekjen e tij në vitin 1985. Ai ishte gjithashtu anëtar i Byrosë Politike të Partisë së Punës së Shqipërisë, kryetar i Frontit Demokratik të Shqipërisë dhe komandant i përgjithshëm i forcave të armatosura dhe drejtoi vendin nga viti 1944 deri në vdekjen e tij në 1985. Ai ishte Kryeministri i 22-të i Shqipërisë nga viti 1944 deri në 1954 dhe në periudha të ndryshme ishte ministër i jashtëm dhe ministër i mbrojtjes i Republikës Popullore Socialiste të Shqipërisë.
Hoxha lindi në Gjirokastër në vitin 1908 dhe u bë mësues i gjimnazit në vitin 1936. Pas pushtimit italian të Shqipërisë, ai u bashkua me Partinë e Punës së Shqipërisë në krijimin e saj në 1941. Ai u zgjodh Sekretar i Parë në mars 1943 në moshën 34-vjeçare. Më pak se dy vjet pas çlirimit të vendit, monarkia e Mbretit Zog u shfuqizua zyrtarisht dhe Hoxha erdhi në pushtet si kreu simbolik i shtetit të Shqipërisë.
Gjatë sundimit të tij 41-vjeçar, ai rindërtoi vendin, i cili mbeti në gërmadha pas Luftës së Dytë Botërore, duke ndërtuar linjën e parë hekurudhore të Shqipërisë, duke rritur shkallën e arsimimit të të rriturve nga 5% në më shumë se 90%, duke zhdukur epidemitë, duke elektrifikuar vendin dhe duke e çuar Shqipërinë drejt pavarësisë bujqësore. Ai gjithashtu nxori jashtë ligjit fenë, udhëtimet jashtë vendit, pronësinë private dhe mbylli ose konvertoi në përdorime laike të gjitha objektet fetare të Shqipërisë. Qeveria e tij persekutoi mijëra pronarë tokash, udhëheqës të klaneve rurale, klerikët myslimanë dhe të krishterë, fshatarë që i rezistuan kolektivizimit dhe zyrtarë të pabesë ndaj Partisë.
Qeveria e Hoxhës u karakterizua nga aderimi i tij i vendosur ndaj marksizëm-leninizmit antirevizionist, pra stalinizmit, nga mesi/fundi i viteve 1960 e tutje. Pas shkëputjes së tij me maoizmin në periudhën 1976-1978, parti të shumta maoiste në mbarë botën e deklaruan veten hoxhiste. Konferenca Ndërkombëtare e Partive dhe Organizatave Marksiste-Leniniste (Uniteti & Lufta) është shoqata më e njohur e këtyre partive. Mirëpo, për shkak të kësaj, qeveria e Hoxhës miratoi një politikë izolimi të vendit.
