Murosja është përdorur gjatë historisë në kultura të ndryshme dhe për arsye të ndryshme. Një nga rastet më të hershme të regjistruara të murosjes ndodhte në Romën e Lashtë, ku Virgjëreshat Vestale që shkelën betimet e tyre të beqarisë u dënuan duke u varrosur të gjalla. Në Evropën mesjetare, ky akt përdorej si një formë ndëshkimi për krime të ndryshme, duke përfshirë tradhtinë bashkëshortore, vrasjen dhe magjinë. Murimi u përdor gjithashtu si një ritual flijimi në kultura të ndryshme të lashta, duke përfshirë Aztecs dhe Incas.
Praktika e Immurement (Murosjes)
Praktika e murimit, e njohur edhe si varrimi i gjallë, është një akt i tmerrshëm që është përdorur gjatë historisë për arsye të ndryshme. Ai përfshin kapjen e dikujt në një hapësirë të mbyllur si një dhomë, një kriptë ose kullë, shpesh pa ushqim ose ujë, derisa të vdesë. Kjo praktikë është përdorur si një formë ndëshkimi për krimet, një mjet për të kontrolluar popullsinë, madje edhe si një ritual flijimi. Në këtë pjesë do të shpjegojmë më shumë rreth praktikës.
Praktika mund të marrë forma të ndryshme, duke përfshirë varrosjen e një personi të gjallë në një arkivol ose murosjen e tyre në një hapësirë të mbyllur si një dhomë, një kriptë ose një kullë. Praktika mund të përfshijë gjithashtu varrosjen e dikujt të gjallë në një sarkofag ose një varr.
Arsyet
Kjo praktikë shpesh përdorej si një formë ndëshkimi për të futur frikë në shoqëri dhe për të penguar të tjerët nga kryerja e të njëjtit krim. Përdorej gjithashtu si mjet për të kontrolluar popullsinë dhe për të ruajtur rendin shoqëror. Në disa raste, praktika shihej si një akt fetar, ku viktima sakrifikohej për të qetësuar një hyjni ose për të siguruar një korrje të bollshme.
Pasojat psikologjike dhe fizike të dëmtimit janë të rënda dhe afatgjata. Viktima përjeton frikë ekstreme, ankth dhe klaustrofobi. Mungesa e hapësirës, dritës dhe ajrit mund të çojë në sulme paniku, halucinacione dhe çrregullime të tjera të shëndetit mendor. Viktima gjithashtu mund të vuajë nga dehidratimi, uria dhe mbytja. Në disa raste, viktima vdes brenda disa orësh ose ditësh nga momenti i infektimit.
Implikimet morale të murosjes
Pagimi është një shkelje e qartë e të drejtave të njeriut dhe konsiderohet e paligjshme dhe joetike. Është një akt mizor që i mohon viktimës të drejtat themelore të njeriut, duke përfshirë të drejtën për jetë, liri dhe dinjitet. Përdorimi i pagëzimit si një formë ndëshkimi ose sakrifice është barbar dhe nuk ka vend në shoqërinë moderne.
Ndalimi i Murosjes
Ndërsa shoqëria përparoi dhe të drejtat e njeriut u njohën më gjerësisht, pagimi u ndalua përfundimisht. Në Evropë, përdorimi i kësaj praktike si një formë ndëshkimi u hoq në shekullin e 19-të. Kjo praktikë u ndalua gjithashtu në vende të ndryshme të botës, përfshirë Shtetet e Bashkuara, ku konsiderohet një formë torture.
