Ky studim i fundit, i botuar në mars 2023, e hedh poshtë teorinë, që flokët nuk erdhën kurrë nga Beethoven në radhë të parë, por më tepër nga një grua e panjohur.
Më e rëndësishmja, disa tufa të konfirmuara me shumë gjasa të jenë nga koka e kompozitorit tregojnë se vdekja e tij ishte ndoshta rezultat i një infeksioni me hepatit B, i përkeqësuar nga pirja e tij dhe faktorët e shumtë të rrezikut për sëmundjen e mëlçisë.
Një të hënë të stuhishme në mars 1827, kompozitori gjerman Ludwig van Beethoven ndërroi jetë pas një sëmundjeje të zgjatur. I shtrirë në shtrat që nga Krishtlindjet e mëparshme, ai u sulmua nga verdhëza, gjymtyrët dhe barku i tij të fryrë, çdo frymëmarrje një luftë.
Ndërsa bashkëpunëtorët e tij kryenin detyrën për të renditur sendet personale, ata zbuluan një dokument që Beethoven kishte shkruar një çerek shekulli më parë – një testament që i lutej vëllezërve të tij të bënin të njohura për publikun detaje të gjendjes së tij.
Sot nuk është sekret që një nga muzikantët më të mëdhenj që bota ka njohur ndonjëherë ishte i shurdhër funksionalisht në mesin e të 40-tave. Ishte një ironi tragjike që Bethoven dëshironte që bota ta kuptonte, jo vetëm nga një perspektivë personale, por edhe mjekësore.
Kompozitori do t’i mbijetonte mjekut të tij për gati dy dekada, por afër dy shekuj pas vdekjes së Beethoven-it, një ekip studiuesish u nisën për të përmbushur testamentin e tij në mënyra që ai nuk do ta kishte ëndërruar kurrë, duke analizuar gjenetikisht ADN-në në mostrat e vërtetuara të flokëve të tij.
“Qëllimi ynë kryesor ishte të hidhnim dritë mbi problemet shëndetësore të Beethoven, të cilat përfshijnë humbjen progresive të dëgjimit, duke filluar nga mesi deri në fund të të 20-tave të tij dhe përfundimisht duke e çuar në shurdhimin funksional të tij deri në 1818,” biokimisti Johannes Krause nga Instituti Max Planck për. Antropologjia Evolucionare në Gjermani shpjegoi në një deklaratë për shtyp në vitin 2023, kur u zbuluan rezultatet.
Shkaku kryesor i asaj humbje të dëgjimit nuk është ditur kurrë, madje as për mjekun e tij personal Dr Johann Adam Schmidt. Ajo që filloi si tringëllimë në veshët në të 20-at e tij, ngadalë ia la vendin një tolerance të reduktuar për zhurmën e lartë dhe përfundimisht një humbje të dëgjimit në nivelet më të larta, duke i dhënë fund karrierës së tij si artist interpretues.
Për një muzikant, asgjë nuk mund të jetë më ironike. Në një letër drejtuar vëllezërve të tij, Beethoven pranoi se ishte “i goditur pa shpresë”, deri në atë pikë sa të mendonte për vetëvrasje.
Nuk ishte vetëm humbja e dëgjimit me të cilën kompozitori duhej të përballej në jetën e tij të rritur. Të paktën që në moshën 22-vjeçare ai thuhet se ka vuajtur dhimbje të forta barku dhe periudha kronike të diarresë.
Gjashtë vjet para vdekjes së tij u shfaqën indikacionet e para të sëmundjes së mëlçisë, një sëmundje që mendohet se ka qenë, të paktën pjesërisht, përgjegjëse për vdekjen e tij në moshën relativisht të re 56-vjeçare.
