Perandori Napoleoni I themeloi Provincat Ilire me dekret të posaçëm pas Traktatit të Schönbrunn-it të 14 tetorit 1809. U themelua një administratë pyjore, për rreth tetëqind mijë hektarë pyje në Carniola, Carinthia dhe Kroaci në fillim të qershorit 1810, e drejtuar nga një Konservatori i Përgjithshëm (conservateur général) për Ujërat dhe Pyjet, i cili kishte nën vete dy inspektorë të klasit të parë dhe dy të klasit të dytë (inspecteur) dhe nëntë nëninspektorë (sous-inspecteur). Distinktivi me mbishkrim EMPIRE FRANÇAIS // EAUX ET FORETS / D’ILLYRIE /
Ajo ishte një provincë autonome e Francës gjatë Perandorisë së Parë Franceze që ekzistonte nën sundimin Napoleonik nga 1809 deri në 1814.
Provinca përfshinte Slloveninë e sotme, Gorizinë, Triesten dhe pjesë të Kroacisë, Austrisë dhe Malit të Zi. Kryeqyteti i saj ishte Ljubljana në Slloveni. Ajo përfshinte gjashtë departamente, duke e bërë atë një pjesë relativisht të madhe të Francës territoriale në atë kohë. Pjesë të Kroacisë u ndanë në Kroaci Civile dhe Kroaci Ushtarake, e para shërbeu si hapësirë banimi për emigrantët francezë dhe banorët kroatë dhe e dyta si bazë ushtarake për të kontrolluar Perandorinë Osmane.
