Kjo është një ngjarje e përshkruar në Dhiatën e Re ku Jezusi shkëlqen me lavdi në një mal. Ungjijtë sinoptikë (Mateu 17:1–8, Marku 9:2–8, Lluka 9:28–36) rrëfejnë rastin dhe Letra e Dytë e Pjetrit gjithashtu i referohet asaj.
Në shkrimet e ungjijve, Jezusi dhe tre nga apostujt e tij, Pjetri, Jakobi dhe Gjoni, shkojnë në një mal (më vonë i referuar si Mali i Metamorfozës) për t’u lutur. Në majë të malit, Jezusi fillon të shkëlqejë me rreze të ndritshme drite. Pastaj shfaqen figurat e Dhiatës së Vjetër Moisiu dhe profeti Elia dhe ai flet me ta. Të dy figurat simbolizojnë respektivisht Ligjin dhe profetët. Më pas Jezusi quhet “Bir” me zërin e Perëndisë Atit të tij, si në Pagëzimin e Jezusit.
