Martin Luther (1483–1546) ishte prift, murg, teolog dhe reformator katolik
i cili shkatërroi unitetin e Kishës Katolike në shekullin e XVI duke nisur
Reforma Protestante. Mësimet e Luterit mbi “priftërinë e të gjithë besimtarëve” dhe
denjësine e të gjitha zanateve dhe profesioneve frymëzoi miliona njerëz të zakonshëm që
vënë në dyshim hierarkitë e ngurta sociale të kohës. Lëvizjet që synonin transferimin e
autoritetit – politik dhe kishtar – në nivel lokal u shfaqen dhe u rriten
gjatë disa viteve të ardhshme. Në 1524, rebelime masive fshatare në tokat gjermane
shpërthyen në kundërshtim me taksat e larta dhe shtypjen dhe u tërbuan në 1525. Ka ende
debate mbi shkaqet e rebelimit, por shumica e studiuesve besojnë se ekonomia,
aspektet fetare dhe sociale arritën kulmin për të ndezur një revoltë kundër autoritetit në
të përgjithshem. Rebelimi u zhvendos shpejt nga një thirrje për reformë në një sulm të gjithanshëm ndaj robërise. Kërkesat e rebelëve u parashtruan në Dymbëdhjetë Nenet
Luteri ishte në fillim
dashamirës për kauzën e fshatarëve dhe ai i ndëshkoi zotërit e tyre si tiranë. Megjithatë me pas ai i cilësoi të dyja anët si jo të krishterë që do të ishin
të mallkuar në ferr nëse do të vazhdonin të luftonin. Në kundërshtim me thirrjet e Luterit për paqe
negociatat për t’i dhënë fund luftës, megjithatë, pasazhi i dytë përshkruan se si fshatarët e
kryengritja u shndërrua në dhunë dhe u shtyp brutalisht nga aristokratët gjermanë. Pasi
rebelimi u përshkallëzua në dhunë, Luteri mbajti një qëndrim më të ashpër ndaj fshatarëve, të cilët ai tani i dënoi si hajdutë dhe rebelë.
