Sipas aktores fituese të çmimit Tony, ajo humbi fëmijën që mbante gjatë një shfaqjeje në një anije turistike. Megjithatë, nuk është hera e parë, siç thotë ai, që përjeton dhimbjen e humbjes, pasi në të kaluarën ka pasur edhe disa aborte të tjera.
Laura Benadi: “Unë dhe bashkëshorti im jemi të shkatërruar, por ne do ta kalojmë këtë së bashku, siç kemi bërë ne dhe shumë të tjerë në të kaluarën. Të hënën, më 3 prill, performova në skenë për 2000 spektatorë dhe më pushuan. E dija që do të ndodhte. Nëse do të ishte humbja jonë e parë apo edhe e dyta, ndoshta nuk do të kisha mundur të vazhdoja. Por për fat të keq, nuk e kam të panjohur dhimbjen dhe zbrazëtinë e humbjes së shtatzënisë. Është një rrugë që kam ecur më parë, dorë për dore me burrin tim. Por këtë herë ne ecëm me disa nga njerëzit më të sjellshëm, më të dashur me të cilët do të kem nderin të ndaj hapësirën. Faleminderit të gjithëve në këtë audiencë për praninë tuaj. Që më nxori nga pikëllimi për atë orë të shenjtë. Faleminderit orkestrës sime që më mban, pa kushte, në zemrat tuaja dhe ekipit që punoi kaq shumë për të më bërë sa më mirë. Falënderoj miqtë dhe kolegët e mi artistë që u mblodhën rreth meje dhe me kaq dashamirësi iu përgjigjën nevojave të mia në ndryshim. Faleminderit prodhuesve të mrekullueshëm dhe ekipeve të tyre të cilët mund të ofrojnë një masterklasë se si të trajtojmë një emergjencë personale me ndjeshmëri dhe dhembshuri. Faleminderit vjehrrës dhe vjehrrit tim të mrekullueshëm që e mbrojtën Elën nga realiteti i kësaj eksperience dhe i dhanë asaj momentet më të mira të jetës së saj, ndërsa “mamasë i dhemb shpina”. Falënderoj këtë shpirt të vogël që më zgjodhi mua si shtëpinë e saj, qoftë edhe për një kohë.” Faleminderit producentëve të mrekullueshëm dhe ekipeve të tyre që mund të ofrojnë një masterklasë se si të trajtojmë një emergjencë personale me empati dhe dhembshuri.
Ajo vazhdon: “Patrick dhe unë jemi shumë mirënjohës për familjen që kemi dhe mrekullinë e dy vajzave tona të vogla. Njërën e mbaj unë dhe tjetrin e bart një engjëll tokësor. Burri im dhe unë jemi të shkatërruar, por ne do ta kalojmë këtë së bashku, siç kemi bërë ne dhe shumë të tjerë në të kaluarën. I ndaj të gjitha këto, jo për të tërhequr simpatinë apo vëmendjen, por për t’i kujtuar shumë njerëzve dhe familjeve që kanë vuajtur dhe do të vuajnë në këtë mënyrë se nuk ka turp në këtë lloj humbjeje. Se nuk jeni vetëm. Dhe për të kujtuar veten.”
