Albert Einstein e kishte të pamundur t’i qëndronte besnik vetëm një gruaje. Bukuria femërore ishte dobësia e tij më e madhe dhe ai nuk ishte i turpshëm për këtë fakt – ai e shpjegoi relativitetin si “një orë duke folur me një grua të bukur, që ndihej më e shkurtër se një minutë pasi ke vënë dorën në një sobë të nxehtë”.
Albert Einstein kishte dashnore gjatë gjithë jetës së tij. Ai nuk i qëndroi besnik gruas së tij të parë, e cila ishte nëna e tre fëmijëve të tij. Më pas ai tradhtoi edhe gruan e dytë, e cila ishte edhe kushërira e tij. Vajza e vogël në prehrin e Ajnshtajnit? Mbesa e tij e adoptuar. E cila, siç thotë legjenda, mund të ketë qenë një vajzë jashtë martese, që kishte baba shkencëtarin në moshë dhe më pas e adoptuar nga një prej djemve të tij për të ‘shmangur skandalin’.
Stereotipi që kemi për Ajnshtajnin është “shkencëtar disi i hutuar, i ngathët, i fiksuar plotësisht pas punës së tij”, por në realitet, ai ishte mjaft i zgjuar, social dhe mjaft i aftë për të joshur gratë, diçka që e bënte shpesh dhe në mënyrë të shpejtë. Gratë në jetën e tij ishin të vetëdijshme për prirjet e tij – një burrë i madh i përket ‘botës’ dhe ndarja e kohës me të, siç e shihte ai, do të thonte përkujdesje.
Disa femra i pëlqejnë meshkujt të pashëm. Të tjerat “shkojnë” pas trurit. Albert Einstein nuk kishte mungesë të trurit… dhe në asnjë mungesë të grave në jetën e tij. Thonë se ishte seksualisht aktiv deri në pleqëri të vonë.
